+0 بگندیم
Köruğlı
(Qazaqşa)
Begäli
sınşı xanğa at sınap beretin sınşı eken. Birneşe ret at sınap beredi.
Tağı bir küni at sınawğa ketedi. Ol ketkende äyeli jükti eken, jükti
äyeli Begäli ketken soñ, dünïeden ötedi. Bir künderi: «Äyeliniñ
qabırınan bala şığıp jür»,— degen söz boladı. Begäli äyeliniñ qabırınan
bala şığıp jür degendi estip: «Ne isteymin?» — dep xanğa baradı.
Sonda xan Begälige bılay dep aqıl qosadı: «Sen barıp er jasat, onıñ
üstine şırış jaqtır, qwırşaq jasat, asıq alıp, bärin de alıp barıp
kördiñ awzına qoy. Äyel bala bolsa qwırşaq oynar. Er bala bolsa, erge
minip alıp jerdi sabalap otırar. Er körge sıymaydı ğoy, balanı şırış
ustap alıp jibermes, sosın ustap alwğa boladı», — dedi.
Osı zattardı qoyıp, özi molanıñ tübine barıp, buğıp jata qaladı. Bir
mezgilde bala körden şığıp, erge minip alıp, «şw-şwlep» jerdi sabalay
bastaydı, qwırşaqtardı laqtırıp tastaydı. Bunı körip Begäli balanı ustay
aladı, bala baqırıp jılaydı:
«Meniñ emip jatqan aq mamam bar, şeşem de, äkem de sen emes»,— deydi.
Jılap qoymağan soñ balanı qaytadan qoya beredi. Bala körge kirip qayta
şığıp: «Aq mamam bar edi, şeşem bar edi, birewi de joq, qw süyek bolıp
jatır, äkem sen ekensiñ»,— dedi.
Balanı ertip, üyine alıp barıp, balanıñ atın körden şıqqan Köruğlı dep
qoydı. Toğız kün toyın, on eki kün oyın jasaydı. Bir-eki jıldan keyin,
balası ösken soñ, xan Begälige tağı at izdetip jiberedi. Sol ketkennen
üş ay jürip, üş at arıtıp, bir Ğïrat degen attı alıp keledi, onı xanğa
aparıp beredi. Ol at toqsan urğanda ayağın toğız basadı. «Sınşınıñ közi
ağarğan eken, közin oyıp alıp, atın özine aparıp beriñder»,— deydi xan.
Begäliniñ közin oyıp alıp attı özine äkelip beredi.
آردینی اوخو/ Ardını oxu
آچار سؤزلر :
تورک دونیاسی,
دستان,
قازاق,
قازاقجا,
کور اوغلو,