​

 سهراب طاهر

داها

 دردی درد اولموشدو ائلینده منه،  

  آغلادیم بیر ناشی گولنده منه،  

  هئچ کس آغلاماسین  اؤلنده منه،  

  من هئچ واخت،هچ زامان اؤلمه‌رم داها.  

  آزاد قارداشیم وار اونونلا خوشام،  

  من گرک ساحیلی ساحیله قوشام،  

  ایکی  بؤلونمکدن ائله قورخموشام،  

  چؤپو ده ایکی‌یه بؤلمه‌رم داها.  

  دنیزلر دریالار منه دایازدیر،  

  ان درین بیر چای وار او دا آرازدیر،  

  منه گؤروش وئرین آزادلیق آزدیر،  

  گؤروشسم آیریلماق بیلمه‌رم داها.  

  عؤمرومدن غوربت‌لر، یادلار قووولسون   

  کئچمیشیم  یییه‌سیز قالدی، قوی اولسون   

  آنجاق گله جگیم منیمکی  اولسون   

  من اونو عؤمرومدن سیلمه‌رم داها  

  منیم سعادتیم هارداسا بیتدی،  

  او هاساد گلمیشدی، هاساد دا گئتدی،  

  منه نه ائتدیسه سعادت ائتدی،  

  بدباخت سعادته گولمه‌رم داها  .

​

​​​

خورشیدبانو ناتوان 

 آیدین حاجیېوه ترجمه‌سی

کؤچورن: عباس ائلچین

 آذربایجان ممتاز ادبیات تاریخیده جوده‌ کۉپ استعدادلی شاعره‌لر نامی اوچره‌یدی. امّا، اولر آره‌سیده مهستی گنجه‌وی، حیران خانیم و خورشیدبانو ناتوانلر علیحده‌ موقعگه اېگه‌دیر. بو اوچ شاعره‌ سازیده انسان گۉزللیگی، یوره‌ک طغیانلری و حیات ذوقلری عجیب آهنگلرده ینگره‌یدی

خورشید بانو ناتوان (1832- 1897) موسیقه‌ و شعریت گُلشنی شوشه‌ده، ضیالی عایله‌ده دنیاگه کېلدی. او قاره‌باغ حاکمی ابراهیم‌خان‌نینگ نبیره‌سی، مهدیقولی‌خان اوّل‌نینگ قیزیدیر (مهدیقولی‌خان ثانی اېسه شاعره‌‌نینگ اۉغلیدیر). بی‌بی‌لری گوهر آغه‌، آغه‌بېگیم آغه‌ (اېران حکمداری فتعلی‌شاه‌نینگ بیرینچی عیالی) «آغه‌به‌جی» تخلصی بیلن غزللر بیتگن. قیزی خانبیکه، اۉغلی مهدیقولی‌خان «وفا» تخلصی بیلن غزللر یازگن. ناتوان‌نینگ اصل نسب-سلاله‌سیدن شاعرلر کۉپ چیققن. او ناتوان، خان‌قیزی تخلصّلری بیلن اېلگه مشهور بۉلگن، «مجلس-ی انس» شاعره‌لر انجمنی‌نینگ فعّال تشکیلاتچیسی بۉلیب، اونی مادّی جهتدن تأمینلب تورگن. بو انجمنده شاعرلر، مشّاقلر، نوازه‌نده‌لر اشتراک اېتر، نظامی، نوایی، فضولی غزللری خصوصیده مذاکره‌لر اۉتکزیلر، اولرگه نظیره‌لر بغیشله‌نردی، مجلس اهلی‌نینگ ایجادی هم محاکمه‌ اېتیلیب، بهاله‌نردی. او نه‌فقط شاعره‌، بلکه‌ ماهر نقاش هم بۉلگن. اونینگ سعی-حرکتلری بیلن شوشه‌گه سوو کېلتیریلگن، اۉشه‌ بولاق بوگون هم «خان‌قیزی بولاغی» دېب اتله‌دی.

شاعره‌ حقیده‌گی معلوماتلر نوایی‌شناس عالمه، فیلولوژی فنلری دوکتوری، اۉزبېک ادبیاتی‌نینگ مُحبی و ترغیباتچیسی جنت‌خانیم نغیېوه‌‌نینگ «اۉتلی سازلر، آتشین سۉزلر» مقاله‌سیدن آلیندی. ترجمه‌لر اېسه بو عزیز انسان‌نینگ مېنگه ساوغه‌ قیلگن کتابلری آرقه‌لی عملگه آشیریلدی. رحمتلی جنت‌خانیمدن منّتدارمن. الله اوندن راضی بۉلسین!

غزللر

 اۉزینی عشق آلاویگه اوریب دلشاد پروانه‌،

عجب بیر باره یانماقدن اۉلور آزاد، پروانه‌.

هر آقشام کۉردی مجلسده‌کی، شمع اغیارگه یاردور،

شو وجه‌دن کسبی سۉزانلیک قیلور بنیاد پروانه‌.

سېنگه اې‌ شمع، ملامت قیلدیلر معشوق آلدینده،

اگرچی خرمنی عمرینگ بۉلور برباد، پروانه‌!

دېمه، معشوقه‌ بې‌پروا، او شمعگه یوز ملامتدن

اوزیب جان تسبیح ینگلیغ، وفادن شاد پروانه‌.

بیلیب شمع‌نینگ وفاسین، جسم-و جانین اۉت ارا آتدی،

غمی هجران دَمی وصلتده اېتدی یاد پروانه‌.

جفا-ی هجریدن جانگه یېتیب، شوق-ی وصال بیرله

اېریب شمع گلخن‌یده، اېتمه‌دی فریاد پروانه‌.

یانر چون ناتوان خسته‌ مدام عشق‌نینگ آلاویده،

صبور اۉل، ایله عادت شېوه‌-ی استاد، پروانه‌!

آینور طالیبلی

تورک یوردو

سورما بانا کیمیم،‌ نه‌ییم..

باجاسی توتمه‌ین بیر ائو

اذان‌سیز بیر میناره‌ییم

دوشمانا یورد اولموش اولان...

قاراباغدا آچان چیچک

تبریزده‌کی تورک دیلی‌ییم

کرکوک‌ده‌کی تورکمنیم بن

ظولم ایچینده  اویغور تورکو...

 یاد ائلینده قیریمیم بن

تورکون آغلایان یوردویوم

قلبی قیریق تورک قیزی‌ییم...

قایناق: قیریم سسی

 Ey yaxshi oting bila sarog’oz,

Anjomig’akim etar har og’oz⁽¹⁾.

Ey sendin ulus xujasta farjom,

Og’ozingga aql toimay anjom.

Ey aqlg’a foizi maoniy,

Boqiysenu borcha xalq foniy.

Ey elga adam baqoni aylab,

Zotingg’a fanoni foni aylab,

Ey ilmingg’a g’ayb sirri ma’lum,

Mavjudsen, o’zga borcha ma’dum.

Ey yo’q qilibon adamni budung,

Yo’qlug’ni adam qilib vujudung.

Ey husnni dilpazir qilg’on,

El ko’nglin anga asir qilg’on.

Ey husng’a aylaganni shaydo,

Majnunlug’ ila qilib huvaydo,

Ey ishq o’tin aylagan jahonso’z,

Har bir shararini xonumonso’z,

Ey o’rtab ul o’tqa xonumonlar,

Ne xonu ne monki, jismu jonlar,

Ey kimniki aylabon parivash,

Majnun anga yuz asiri g’amkash,

Ey kimni qilib parig’a Majnun,

Ashki suyin oqizib jigargun.

Ey har sorikim qilib tajalli,

Ul mazhar o’lub jahonda Layli.

 LAYLI VA MAJNUN

AMIR ALISHER NAVAOIY

Lison ut-Tayr (II- qism)

Lison ut-Tayr (I- qism)

Alisher Navoiy

LXXVII

 Iskandarning elchilikka borg’oni hikoyati

«Bir kun Iskandar bu oyin ayladi,

Elchilikka o’zni ta’yin ayladi.

Aylyali Simurg’ni ul nomvar,

Ul kabutardekki bo’lgay nomabar.

Bordi ul kishvarg’akim borg’ay rasul,

Ayladi onda rasulona nuzul.

Dedi elga budur Iskandar so’zi,

Turfa bukim, erdi Iskandar o’zi.

Elchilardek so’z bayon aylar edi,

Uzi o’z hukmin ayon aylar edi.

El ne bilsunlarki, Iskandardur ul,

Yo’qki, qosid, hokimi kishvardur ul.

Yetkurub ahkomi noma’dudni,

Elga qosid ko’rguzub maqsudni.

Xalqning mingdin biri bilmay bu hol,

Qim nedur bu parda naqshida xayol.

Sen dog’i shahdin qilursen nukta go’sh,

Sog’inursen lek noqilni suro’sh».

Bildilar qushlar chu bu guftorni,

Akgladilar pardada asrorii.

Bori maqsudig’a ruxsat toptilar,

Komu matlubiga ulfat toptilar.

Oshno so’zlar bila ul peshvo,

Qildi ul begonalarni oshno.

Qildilar bori yana okdin savol,

K-ey hidoyat amrida sohib kamol.

Biz guruhebiz base zoru za’if,

Jism zoru jon nizoru tan nahif.

Ish azimu, yo’l yiroqu, xavf — ko’p,

Nechuk o’lg’oy azmimiz bu yo’lda jo’p.

Lison ut-Tayr (I- qism)

lison ut-tayr (II- qism)

Alisher Navoiy

 Kungillar Hamrozi

   Galaktikamizning er shari degan jahonida odamlar olami, hayvonlar olami, qushlar olami, hashoratlar olami va boshqa olamlar bor. Shu olamlar orasida bolalar olamiga ko’proq yaqini qushlar olami bo’lsa ehtimol. Shuning uchun bo’lsa kerakki, 9—10 yoshlardagi Alisher Farididdin Attorning «Mantiqut-tayr» («Qush nutqi») nomli dostonini juda yoqtirib qoldi va muttasil shu doston takroriga ruju’ qildi. «Lisonut-tayr»ning quyidagi parchasida yosh Alisher ta’lim olgan maktabda o’quvchilar o’qiyotgan muqaddas diniy va dunyoviy badiiy asarlar ko’zga tashlanadi, Talabalar saboq takroridan yo kalomullohni takrorlash mashqidan toliqqanlarida ustoz yoshlarning xotirasini mustahkamlash uchun qiziqarli kitoblar mutolaasiga rag’batlantirar ekan. Ularning biri Sa’diy Sheroziyning «Guliston», ikkinchisi ushbu sharq axloqi otasining «Bo’ston» kitoblarini o’qishga kirishar ekan, Alisherning sodda qalbi «Mantiqut-tayr»ga mayl etadi. Bu moyillik shu darajaga etadiki, u boshqa kitoblarga qaramay qo’yadi:

Yodima mundoq kelur bu mojaro,

Kim tufuliyat chog’i maktab aro,

Kim chekar atfoli marhumi zabun,

Har tarafdin bir sabaq zabtig’a un.

Emgonurlar chun sabaq ozoridin,

Yo «Kalomulloh»ning takroridin.

Istabon tashxisi xotir, ustod

Nazm o’quturkim ravon bo’lsun savod.

Nasrdin ba’zi o’qur ham doston:

Bu «Guliston» yanglig’u ul — «Bo’ston».

Menga ul holatda tab’i bulhavas,

«Mantiqut-tayr» aylab erdi multamas,

Topti sokin-sokin ul takrordin

Soda ko’nglum bahra ul guftordin.

Tab’ ul so’zlarga bo’lg’och oshno,

Qilmadi mayl o’zga so’zlarga yano.

Odat etdim ul hikoyatlar bila,

Qush maqolidin kinoyatlar bila

Chun birar so’zdin topib tab’im kushod,

Topsam erdikim nedur ondin murod,

Zavq ko’p xushhol etar erdi meni,

Sharhi oning lol etar erdi meni.

فارس دیلینی بیلرکن تورکجه سؤیله‌دی

خواجه احمد یسوی (1166-1093)

خوشلامایدور عالیملر سیزنی آیتغان تورکی‌نی

عاریفلردین ائشیتسنگ آچار کؤنگیل مولکی‌نی

آیت، حدیث معناسی تورکی بولسا موافیق

معناسیغا یئتگنلر یئرگه قویار بؤرکی‌نی

قاضی، موفتی، موللالار شریعت درگاه‌نی

عاریف عاشیق آلیبدور طریقت‌نی ارکی‌نی

عمل قیلغان عالیملر دینیمیزنی چیراغی

بوراق مینر محشرده اگری قویار بؤرکی‌نی

عمل قیلسا عالیملر دین و آیین یاروقی

کؤرسه بولور آلارنی رنگی رویی کؤرکی‌نی

عمل قیلمای "قال" علمین اوقوی بیلمئی قالغانلار

آرقاسیغا کؤترور قیرق ائشک‌نی یوکی‌نی

خواجه‌من دئپ لاف اورما اوشبو دونیا بی‌پایان

بیله‌من دئپ آیتما سن کؤنگولده‌گی چیرکی‌نی

رهنمادور خواجه احمد گولیستانی معریفت

سؤزلر سؤزی حقیقت آچار کؤنگول مولکی‌نی

میسکین ضعیف خواجه احمد یئتتی پوشتینگه رحمت

فارسی تیلینی بیلیبَن خوب آیتادور تورکی‌نی