نادره (1792-1842)
اۉزبېک کلاسیک شعریتی
محبوبه قادراووا
کؤچورن: عباس ائلچین
نادره (تخلصی؛ اسمی ماهلرآییم) (1792، اندیجان — 1842، قۉقان) — شاعره، معرفتپرور و دولت اربابی. «کامله» و «مکنونه» تخلصلری بیلن هم شعرلر یازگن. آتهسی اندیجان حاکمی رحمان قولی بیی — مینگ قبیلهسیدن، فرغانه حکمداری عالمخاننینگ تاغهسی. عالمخان اوکهسی عمرخانگه مرغیلان حاکملیگینی بېرهدی و اونی 1807 ییلده نادرهگه اویلنتیرهدی. نادره شو خاندانده شعر یازیشنی مشق قیلهدی، شاعره اویسی بیلن تنیشهدی، اونی معلمه صفتیده سرایگه تکلیف اېتهدی. نادرهنینگ تورموش یۉلداشی امیر عمرخان هم امیری تخلصیده ایجاد قیلگن.
1822 ییلده عمرخان وفات اېتیب، اونینگ اۉغلی، 14 یاشلی محمدعلیخان تختگه کۉتریلدی. لېکن دولتنی، اساساً، نادرهنینگ اۉزی اداره قیلدی. او مدنیت و صنعتنی رواجلنتیریشگه اینتیلدی. نادرهنینگ زمانداشی قاضی عبدونبی خاتیفنینگ تماملنمهی قالگن واقعهبند داستانیده نادرهنینگ حیاتی و اجتماعی فعالیتی ایشانرلی دلیللر بیلن کۉرسَتیب بېریلگن: «اثر یازیشدن مقصدیم نادرهنینگ عاقله، فهملی، علم و سۉزنینگ قدریگه یېتهدیگن دانشمند عیال اېکنلیگینی کۉرسَتیشدیر...
عمرخان وفاتیدن سۉنگ بو عفت صدفینینگ اینجوسی کونلرنی حسرت-و فراق بیلن شو طریقه اۉتیشینی ناشکرلیک دېب بیلدی. او گُلستاندېک چهارچمن باغیگه باریب، فرغانه، تاشکېنت، خۉجند، اندیجان و باشقه شهرلردن فاضللر، عالملر، خطاطلر، نقاشلرنی اۉز خدمتیگه چقیرتیریب کېلدی». نادره بیر نېچه کتابلرنی کۉچیرتیردی و شاعرلرنی ینگی-ینگی اثرلر یازیشگه تشویق قیلدی. شاعره دېوانلرنینگ چیرایلی یازیلیشی، مقواسینینگ بېزهتیلیشینی اۉزی شخصاً کۉزدن کېچیریب تورگن. او یخشی ایشلهگن کاتبلرگه طلا قلم، کوموش قلمدان بېریب، اولرنی «زرین قلم»لیک منصبیگه کۉترگن.
آردینی اوخو/ Ardını oxu