26فئورال 1992 خوجالی سوی‌‌قیرمی

دوشنبه 30 دی 1392

�

26فئورال گونو تورك دونیاسی و آذربایجان اوچون ان آجیلی گونلردن بیری اولمانین یانیسیرا عینی زاماندا اینسانلیق تاریخی اوچون ده كلمه نین تام آنلامی ایله قارا بیر صحیفه دیر. 26فوریه 1992ده آذربایجانین خوجالی شهرینده سیویل خالقا قارشی ائرمنیلر تام آنلامییلا بیر سوی قیریم ایشله میشلر. بوگون سؤزده سوی قیریم ایدیعالاری ایله توركیه نی سوچلایان ائرمنیستانین كئچمیش دولت باشقانی روبرت كوچاریانین بویروقلاری دوغرولتوسوندا ائرمنیلر آذربایجانین قاراباغ بؤلگه سینده یئدی مین كیشیلیك نوفوسا صاحیب و جوغرافی قونومو اعتباری ایله بؤلگه اوچون استراتژیك اؤنمی اولان خوجالی شهرینی اله گچیرمك اوچون 25 فئورال گئجه سی سوی قیریم غایه سیله حركته گئچمیشدیر.

خوجالی نین ایشغالی سونوجو سیویل، الی سیلاحسیز، آذربایجان توركلری اوشاق، قادین، قوجا و جوان آیریمی یاپیلمادان ائرمنیلر طرفیندن اؤلدورولموشدو. رسمی وئریلره گؤره، او گئجه 613 نفر قدارجاسینا اؤلدورولموش ؛ بونلاردان 83 اوشاق، 106 قادین آجیماسیز یؤنتملرله ایشكنجه ائدیله رك اؤلدورولموشدور. آیریجا، 487 نفر آغیر یارالانمیش و 1275 نفر ایسه گروگان آلینمیش، گئری قالان نوفوس دا مین بیر چتینلیكله جانی نین قورتارمیشدیر. 26 اوشاق تماما و 130 اوشاق ایسه قیسما اؤكسوز قالمیشدیر. ائرمنیلر شهیدلری اؤزل آجیماسیزلیقلا، گؤزلرینی اویاراق، باشلاری نین دریسینی سویاراق و ووجودلاری نین چئشیدلی اورگانلارینی كسرك اؤلدورموشدورلر. كؤرپه لرین گؤزلری اویولموش، حامیله قادینلارین قارینلاری ییرتیلمیش و اینسانلاریمیز دیری دیری توپراغا قویلانمیشدیر. حتا شهیدلرین بیر چوغونون جسدلری یاندیریلمیشدیر.

یاخاری (دوعا)^*

اولو تانری! كئچ بابالاریمیزین گوناهیندان!كچ بابالاریمیزین، آتالاریمیزین گوناهیندان. چؤرگینی اؤز آغزیندان كسیب یاغیلارا چؤرك وئرمیش، تورپاغیندان كسیب دوشمنه تورپاق وئرمیش، اونو قوناق ائـــــله ییب سوفره سی نین باشیندا اوتورتموش بین الملل، كومونیست، كوسموپولیت آتالاریمیزی باغیشلا!..اولو تانری! یاد قادینلارین حیله گر عیشوه سیندن خومارلانیب قانیمیزی قانینا قاتمیش كیشیلریمیزه گؤره بیزی ایمتاحانا چكمه! دوشمن گیزلینجه قیلینجینی ایتیله یركن مورگو وورموش خالقیمیزین باش بیلنلری نین گوناهینی، یوكونو بو گون بیز چیینیمیزه گؤتورموشوك، ایلاهی! گله جك نسیللرین، نوه-نتیجه لریمیزین امین-آمانلیغی اوچون بو گون بیز قان آخیدیریق. اونلاری یاشاتماق اوچون بیز اؤلوروك...ایلاهی، كچ بابالاریمیزین، آتالاریمیزین گوناهیندان. بوگونكو نوه-نتیجه لرین قانلاری نین آخیدیلماسیندا تقصیری اولموش، آلدانمیش بابالاریمیزین، آتالاریمیزین سهولرینی بیز باغیشلاییریق، سن ده باغیشلا، اولو تانری!... بو خالقی اونوتقانلیغی اوچون عفو ات، اونا دوشمنه قارشی غضب، كین وئر!اولو تانری!... بیزی ایمتاحانا چكمگین بس دئییلمی؟! مگر عاغلیمیز باشیمیزا گلمه ییب می؟!.. "

آتالاریمیزین و شهیدلریمیزین روحلاری شاد اولسون قبیرلری نورلا دولسون، تانری توركو قوروسون!!!

آمین

* دوعالار: زلیم خان یعقوب (؟)

خوجالی سوی قیرمی حاققیندا سندلی كیتابی ائندیرین

TEH KHOJALİ GENOCİDE

The Khojali genocide is one of the most terrible and tragic pages of Azerbaijan history. Azerbaijan's national leader Heydar Aliyev said in his speech addressed to the nation of Azerbaijan on the occasion of the 10th anniversary of Khojali genocide: "This merciless and cruel genocide was the most dreadful mass terror act in the history of humankind." It should be mentioned that Azerbaijan has endured ethnic cleansing and genocide by Armenian nationalist-chauvinists for 200 years. The people of Azerbaijan were deported from their historical lands and became refugees and internally displaced persons because of Armenian occupation. Azerbaijanis were also forced from their historical lands during the Soviet period. 150,000 Azerbaijanis were deported from Armenia and placed in the Kur-Araz plain from1948-1953. 250,000 Azerbaijanis were forced from their historical territories in 1988 and Armenia became a mono-ethnical state. The Nagorny Karabakh events, which began in 1988 along with continuous efforts to implement the Armenian desire of building a state from sea to sea, led to the destruction of towns and villages, murder of thousands of innocent people, as well as the exile of hundreds of thousands of Azerbaijanis from their native lands.

The Armenian government wanted to annex Nagorny Karabakh despite international legal norms and demonstrates their readiness to resort to any kind of crime and barbarism for the sake of its ideology. The Khojali genocide - the tragedy of the 20th century - was a result of this aggressive and criminal policy. This tragedy, which took place in the 20th century was one of the most serious crimes not only against the people of Azerbaijan, but humanity as a whole. The Khojali genocide is comparable to the genocides in Khatin, Hiroshima, Nagasaki and Songmi. What was Armenians' purpose in Khojali? On one hand that was the liquidation of the strategic hindrance in the form of Azerbaijani residents of the mountainous part of Nagorny Kharabakh. On the other hand that was the razing of Khojali to the ground. Because Khojali was an inhabited place, which reflected the history and traditions of Azerbaijan since the ancient times. This distinct culture is classified as Khojali-Gadabay in the Azerbaijani history. Cromlechs, dolmens, Cyclops, tumuluses of Khojali, as well as different housing wares are the patterns of material culture that reflect the dynamics of social development.

The destruction of all these material culture monuments and Khojali graveyard - one of the most ancient cemeteries in history - after the Armenian occupation is are obvious examples of Armenian barbarism and aggression against the world culture. Armenian millitary forces commited genocides in the town of Khojali with the population of 7 thousand people on februrary 26 1992. There were 3 thousand people in the town at the time of Armenian millitary forces' attack. As most part of the population had to leave town during 4 months blockade. 613 people were killed, 1000 peaceful people of different age became invalid during Khojali genocide. 106 women, 63 children, 70 old men were killed. 8 families were completely annihilated, 130 children lost one parents, while 25 both of them. 1275 peace residents were taken hostages, the fate of 150 of them is still unknown.

All these were commited by Armeninan militaries with special mercilessness and inconceivable barbarism. 2nd battalion of 366th regiment under the command of Major Oganyan Seyran Mushegovich ("defence minister" of illegal regime in Nagorny Karabakh at present time), 3rd battalion under the command of Yevgeniy Nabokhin, staff chief of 1st battalion Chitchyan Valeriy and more than 50 officers and ensigns, serving in regiment took part in the attack. ("From the investigation materials concerning Khojali occupation").

Hocalı Katliamı (Azerbaycan Türkçesi: Xocalı soyqırımı), Karabağ Savaşı sırasında çok sayıda Azeri sivilin, Ermeniler tarafından 25 Şubat 1992 tarihinde Azerbaycan´ın Dağlık Karabağ bölgesindeki Hocalı kentinde öldürülmesi olayıdır. Azeri kaynaklarına ve İnsan Hakları Anıt Merkezi, İnsan Hakları İzleme Örgütü ve diğer bazı uluslararası insan hakları kuruluşlarının bildirdiklerine göre katliam, Rus 366. Motorize Alayı´ın desteğindeki Ermeni silahlı kuvvetleri tarafından gerçekleştirilmiştir.

Hocalı Katliamı

İnsan Hakları İzleme Örgütü, Hocalı Katliamını Dağlık Karabağ´ın işgalinden bu yana cereyan eden en kapsamlı sivil kırımı olarak nitelendirmiştir. Azeri kayıplarının sayısı üzerinde tartışmalar devam etmektedir.Bu olaylar Azerbaycan´da "Xocalı soyqırımı" (Hocalı soykırımı), "Xocalı faciası" (Hocalı faciası) şeklinde adlandırılırken. Ermenistan ise "Xocalı döyüşü" (Hocalı döğüşü), "Xocalı hadisesi" (Hocalı hadisesi) terminleri ile ifade edilir. Dünyanın çeşitli dillerinde ve ülkelerinde de Hocalı katliamı benzeri ifadeler kullanılır.
Yukarı Karabağ bölgesinin en önemli tepelerinden birisinde olan Hocalı köyü stratejik olarak Ermenistan Silahlı Kuvvetleri için askeri bir hedef niteliğinde idi. Hocalı stratejik olarak Karabağ dağ silsilesinde Ağdam-Şuşa, Eskeran-Hankendi yollarının üzerinde yerleşmektedir. Hocalı´nın coğrafi-stratejik konumu Ermeni silahlı birliklerinin buraya saldırmasına müsaitti. Hocalı Hankendi´nden 10 km uzaklıkta güneydoğusundadır. Karabağ´daki tek havaalanı Hocalı´dadır.
Hocalı 1991 yılının Ekim ayından itibaren ablukadaydı. Ekim´in 30´unda kara yoluyla ulaşım kapanmış ve tek ulaşım vasıtası helikopter kalmıştı. Hocalı´ya son helikopter 1992 yılı Ocak ayının 28´inde gitmişti. Şuşa şehrinin semalarında sivil helikopterin vurulması ve bunun sonucunda 40 kişinin ölümünden sonra bu ulaşım da kesilmişti. Ocak ayının 2´sinden itibaren şehre elektrik verilmemişti. Şubatın ikinci yarısından itibaren Hocalı, Ermeni silahlı birliklerinin ablukasına alınmış ve her gün toplardan, ağır makineli silahlarla bombalanmıştır.
936 km2´lik alana sahip ve 2.605 aileden ibaret 11.356 kişinin yaşadığı Hocalı kasabası 26 Şubat 1992 tarihinde yüzyılın en acımasız soykırımına maruz kalmış ve kasaba tamamıyla yok edilmiştir. Hocalı bu katliamın yaşandığı sırada Azerbaycan Silahlı Kuvvetlerinin koruması altında değildi ve tamamen savunmasız bir durumdaydı. Hocalı da dağınık halde elinde hafif silahlar bulunan 150 kişi bulunmaktaydı. Azerbaycan silahlı kuvvetleri Hocalı halkına yardım edemedi, hatta uzun süre cesetlerin alınması bile mümkün olmadı..
Ermenistan Silahlı Kuvvetleri köyü üç yönden kuşatmış, helikopter ve ağır silahların yardımı ile önce köyü bombalamış ve ardından da köye girerek katliam yapmıştır. Ermeniler bu köyü işgal ederek bütün bölge halkına bir mesaj vermek istemekteydiler. Nitekim Azerbaycan Türkleri için ağır bir mesaj vermiş oldular. Hocalı işgal edilerek ve neredeyse tamamen yok edilerek bölgedeki çözülme hızlandırılmış oldu. Ermeniler bu hamleyle aynı zamanda önemli bir stratejik mekanı da işgal ederek askeri açıdan önemli bir başarı elde etmiştir. Ancak insanlık adına tarihin en acımasız soykırımı gerçekleştirilmiştir. Diğer taraftan Ermeniler için bu soykırım kendilerinin iddia ettiği 1915 yılında yaşananların bir öcü niteliği de taşımaktaydı.
Ermenistan Silahlı Kuvvetleri 1992 yılının 25 Şubatı 26 Şubata bağlayan gecede bölgedeki 366. Alayın da desteği ile önce giriş ve çıkışını kapadığı Hocalı köyünde sivil, kadın, çocuk, yaşlı ayırımı yapmadan resmi rakamlara göre 613 kişiyi katletmişlerdir. Katledilenlerin 83´ü çocuk, 106´sı kadın ve 7´ten fazlası ise yaşlıydı. Normalde en şiddetli savaşlarda dahi savaş dışında tutulan, dokunulmayan bu kesime Ermeniler yaşlı, kadın ve çocuk demeden acımasız işkenceler yaparak katletmiştir. Bu katliamdan toplam 487 kişi ağır yaralı olarak kurtulmuştur. 1275 kişi ise rehin alınmış ve 150 kişi ise kaybolmuştur. Cesetler üzerinde yapılan incelemelerde cesetlerin birçoğunun yakıldığı, gözlerinin oyulduğu, kulakları, burunları ve kafaları ile vücutlarının çeşitli uzuvlarının kesildiği görülmüştür. Aynı vahşetten hamile kadınlar ve çocuklar bile nasibini almıştır.

فاجعه خوجالی

دسته‏های مسلح ارمنی در بامداد 26 فوریه سال 1922 با مشاركت مستقیم لشكر 366 شوروی سابق كه در آن برهه در شهر خان‏كندی قره‏باغ كوهستانی مستقر بود‏، به شهر خوجالی كه حدود هفت هزار نفر آذربایجانی در آن سكونت داشتند‏، حمله كردند‏. جنایت پیشگان سركش ارمنی با كمك هواداران مزدور خارجی خود‏، در همین شب شهر خوجالی را با خاك یكسان كردند‏. با پشتیبانی بخش وسیعی از وسایط سنگین نظامی متعلق به لشكر 366‏، شهر كاملا نابود شده و به آتش كشیده شد‏. اهالی غیر نظامی و غیر‏مسلح هدف قتل‏عام وحشیانه واقع شدند‏، كودكان‏، زنان‏، افراد سالمند و بیمار با سفاكی غیر‏قابل تصوری به قتل رسیدند‏. ارمنی‏ها در آخرین سالهای قرن بیستم‏، جنایت تاریخی دیگری – نسل‏كشی خوجالی – را پدید آوردند‏.

در نتیجه نسل‏كشی خوجالی 613 نفر كشته شده و 1275 نفر از اهالی به اسارت برده شدند‏. از سرنوشت 150 نفر از این اسرا ، هنوز نیز اطلاعی در دست نیست‏. در نتیجه این فاجعه بیش از 1000 نفر از اهالی غیر نظامی با اصابت گلوله مستقیم‏، با درجات مختلف بدنی معلول شدند‏. 106 نفر از كشته‏شدگان‏، زنان‏، 83 نفر كودك خردسال و 70 نفر پیر كهنسال بودند‏. 76 نفر از معلولین را پسران ودختران نابالغ تشكیل می‏دهند‏.

در نتیجه این جنایت نظامی – سیاسی ، 6‏ خانواده كاملا نابود شده‏، 25 كودك هر دو والدین‏، 130 كودك نیز یكی از والدین خود را از دست دادند‏. 56 نفر از كشته‏شدگان با درنده‏خویی و بی‏رحمی وحشیانه‏ای به قتل رسیدند‏. آنان زنده زنده در آتش سوزانده شده‏، سرهایشان بریده شده‏، پوست بدنشان كنده‏، چشمان كودكان خردسال از حدقه بیرون آورده شده و شكم زنان حامله با سرنیزه پاره پاره شده بود‏.
اعمال ارامنه و هواداران خارجی‏شان در ارتكاب فاجعه خوجالی‏، ضمن آنكه نمونه‏ای آشكار از نقض وقیحانه حقوق بشر و بی‏اعتنایی بی‏شرمانه به قوانین حقوق بین‏المللی به شمار می‏آید‏، با كنوانسیون ژنو‏، منشور جهانی حقوق‏بشر‏، معاهدات مختلف بین‏المللی درباره حقوق مدنی‏، سیاسی‏، اقتصادی‏، اجتماعی و فرهنگی‏، منشور جهانی حقوق كودكان‏، منشور جهانی درباره حفاظت از زنان و كودكان در هنگام وضعیت فوق‏العاده و مناقشات و دیگر قوانین حقوقی بین‏المللی ضدیت آشكار دارد‏.