آذربایجان عالیمی: محمدطاهر وحید قزوینی
عمادالدین میرزه محمد طاهرقزوینی — حسین خان قزوینینین اوغلو، "وحید" تخلوصو ایله آذربایجانین 17-18. عصر شاعیر، خطاط و تاریخچیلریندن و "تاریخ خُلد برین" کیتابی مؤلیفینین، محمد یوسیفین قارداشیدیر.[1] او، 1015-جی ایلده (هیجری) قزوین شهرینده دونیایا گلمیشدیر.[1] میرزه طاهر، 2. شاه عباس صفوی سارایینین رسمی تاریخچیسی ایدی و سونرا شاه سلیمان صفوینین وزیری اولدو.[2] اونون مشهور اثرلریندن 2. شاه عباس تاریخیدیر، دیگر اثرلری، تورکجه و فارسجا، پوئزیا و نثردیر.[2]
میرزه محمد طاهر، صائب تبریزی ایله یاخین یولداش ایدی.[3] 1120-جی ایلده (هیجری) وفات ائدیب. 2009 ایلده پاشا کریمووف و عارف رمضانوف تورکجه شعیرلرینین بیر حیصهسینی توپلاییبلار و باکی شهرینده نورلان نشرلر طرفیندن "وحید قزوینی دیوانی" آدییلا چاپ اولونوب. [1]
محمد طاهر واحید شاه سلیمانین دؤورونده (1666-1694) دؤولتین باش وزیری وظیفهسینی ایجرا ائدیردی. او، "عباسنامه" آدلی اثرین مؤلیفیدیر. بو تاریخچی 1699-جو ایلده وفات ائتمیشدیر.
شعیرلریندن اؤرنک
شرابین شربدن تا بزمه گلدی،
اریندی گول، گولاب آندان چکیلدی.
المدن کشتی قورتاردی جانی،
خودایا، ساخلا سن بو ناخودانی.
بلی، مئیدیر حکیمی-حیکمت آیین،
کیمینی شاد ائدر، کیمینی غمگین.
آچیلدی شیشه و ساغر توتولدو،
دولوخدو جام، قهقه شیشه گولدو.
دولو وئر، سؤیله تا صاحیب زامانسان،
خومه گیرسه گر فلاطونی-زامانسان.
گؤروبسن دیلی دوتماز مستی آخر،
دئمک ایستردی چوخ وئریدی چاخر.
ایچر مئی مئیگوساری-عیش پیشه،
گوز و قیش، یاز و یای، یعنی همیشه.
خوصوصاً کیم، باهاری-عیش مجمیل،
سعادت باغی ایچره توتسا منزیل.
سعادت باغی الحقّ بیقریندیر،
بهیشتی-عرصهیی-رویی-زمیندیر.
گولی-پیرایهیی-حوسنی-صفادیر،
جهان قلبینه خاکی-کیمیادیر.
اتک یازیلار
Hüseyn Qaraqanlı, Saray,tələbə nəşriyyəsi
لغتنامهی دهخدا
محمدعلی تربیت؛ دانشمندان آذربایجان ، تبریز
کؤچورن: عباس ائلچین