عصرلرین، نسیللرین یادیگاری آنا دیلیم! 

سئوینج حسنلی

 " بیر میلّتین مالینی، دؤولتینی و حتّی وطنینی  الیندن آلسان اؤلوب ایتمز، آمّا دیلینی آلسان محو

  اولار و اوندان بیر نیشان قالماز "  

  اوشینسکی 

    آنا دیلی! عصرلردن، نسیللردن بیزه یادیگار قالان، ایللر اؤتسه ده اینسانی عظمتلی بیر قووّه ایله اؤزونه چکن بیر سِحر، بیر افسون! آنا دیلی! آنامیزین بئشیگیمیز باشیندا بیزه لای-لای دئدیگی حزین بیر نغمه ! ننه‌لریمیزین شیرین-شیرین ناغیل دئدیگی حیکمتلی بیر سؤز! 

      بیز دونیایا گؤز آچاندا ایلک کلمه‌لری بو دیلده ائشیتدیک. تانری بیزه ائله گؤزل نعمت باغیشلامیشدیر کی، بو نعمتی اوجا و عزیز توتماق، اونو یاشاتماق هامیمیزین بورجودور. 

      آذربایجان دیلی تورک دیللری آراسیندا سس و معنا اینجه‌لیکلرینه گؤره بوتون دیللردن سئچیلیر. دونیانین گلیب گئتمیشینی گؤرموش بابالاریمیز، ننه‌لریمیز، ائلجه گلیب کئچمه‌میش، گلیب بو دونیانین بو دیلده گؤزللیک، مودریکلیک دونونو بیچمیش، بو دیلده اینسانی، گؤزل اولان هر شئیی دونیانین یاشاری ائتمیشدیر. آزی مین ایللیک تاریخی اولان داغ شلاله‌سی کیمی صاف، بوللور کیمی ترتمیز آنا دیلیمیز خالقیمیزین فولکلورلا یوغرولموش تفکّور سوزگجیندن کئچیب جیلالانمیش و بو گون دونیانین 60 میلیوندان چوخ آذربایجان خالقی‌نین میلّی-معنوی ثروتینه چئویریلمیشدیر. آنا دیلی هر میلّتین معنوی وارلیغیدیر، اونون قول- قانادیدیر. هئچ بیر مادّی نعمت و ایمکانات آنا دیلینی عوض ائتمه‌یه قادیر دئییل. بیر میلّته مادّی دولانیشیق حوقوقو وئریب، اونون دیلینی الیندن آلماق میلّتی معنوی یوخ ائتمک، اریتمک، تاریخ صحنه‌سیندن ‌سیلیب آتماق دئمکدیر.

Türklerde Alfabe ve Kimlik

  Dr. Hatice Şirin

Dili kalıcı kılmaya yarayan alfabelerin yaşı, dillere göre çok genç olsa da, alfabeler veya geniş anlamda yazı sistemleri, yeni çağlarda bir üst yapı kurumu olarak, tıpkı dil gibi, kimliğin hem yansıtıcısı hem de yapıcısı haline gelmişlerdir. Eski çağlarda ise, yazı sistemleri, din ve yönetim aristokrasisinin tekelinde olan şifreli anlaşma araçları olarak imtiyazlı bir sınıfa hizmet vermekteydi. Böylelikle, eski çağların elit tabakası, bildiklerini yazıya döküp "bilen ve unutmayan" bir sınıfa giriyor ve idare ettiği halk yığınını daha kolay denetim altına alıyordu. Yazının modern çağlara oranla daha sıkışık bir çevreyi kaplayan ve dolaylı olan kimlik belirleyicilik işlevi, işte daha bu çağlarda ortaya çıkmış ve söz söyleyen ile yazı yazan birbirinden ayrılmıştır. Günümüzde bile, okuma yazma bilmeyenler tarafından, yazıyı bilene duyulan saygının kökünde, eski çağlara ait bu sınıflandırma yatmaktadır.